Χελιδόνι: ΠΡΕΒΕΖΗΣ

Πρεβέζης: «Στόχος μου είναι να οδηγήσω το σκάφος σε ήρεμα νερά»

: Δημιουργήθηκε στις Τετάρτη, 21 Νοέμβριος 2012

Συνέντευξη στον Αιμίλιο Πολυγένη

Το μήνυμα της ενότητας όλων, λαού, άγαμου κλήρου, μοναχών και έγγαμου κλήρου στέλνει μέσα από την αποκλειστική του συνέντευξη στη Romfea.gr ο νέος Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Χρυσόστομος.

Ο Σεβασμιώτατος στην πρώτη του συνέντευξη αναφέρεται στο καυτό ζήτημα των μεταφράσεων των ιερών κειμένων στη δημοτική και δίνει το στίγμα για τον τρόπο που θα διοικήσει τη μητρόπολή του, το πηδάλιο της οποίας από αύριο αναλαμβάνει.

Σεβασμιώτατε, αρχικά θα ήθελα να σας συγχαρώ για την εκλογή σας και να ευχηθώ καλή δύναμη στο έργο σας. Οι καιροί έχουν αλλάξει, όπως άλλωστε και οι συνθήκες, στις οποίες καλείται η Εκκλησία να διαποιμάνει τον πιστό λαό. Ποια πρόκειται να είναι η προσέγγισή σας στο ζήτημα της διαποίμανσης του λαού και της διοίκησης της τοπικής Εκκλησίας;

Η στενότερη συνεργασία με τον πιστό λαό και το αληθινό, από καρδιάς, άνοιγμα της Εκκλησίας προς αυτόν συνιστά την ιδανική κατά τη γνώμη μου προσέγγιση για την ενεργή συμμετοχή του λαού στα ζητήματα της Εκκλησίας, δημιουργώντας ταυτόχρονα τις βάσεις για έναν πνευματικό οργανισμό, ζωντανό και μη αποστειρωμένο.

Μία Εκκλησία που παραθεωρεί τον λαό και αγνοεί τις πραγματικές του ανάγκες και αγωνίες, είναι βέβαιο πως δεν εκπληρώνει την αληθινή αποστολή Της και πως, νομοτελειακά, θα τεθεί στο περιθώριο.

Οι τίτλοι και τα αξιώματα, ξένα προς την έννοια της διακονίας και η εμμονή για την άσκηση της εξουσίας, αλλοιώνουν το ίδιο το νόημα της Ορθοδοξίας.

Ο Επίσκοπος κάθε τοπικής Εκκλησίας, που έχει και το τεράστιο βάρος της ευθύνης απέναντι στον Θεό για τη διαποίμανση του λαού, οφείλει να μην πέσει θύμα αυτών των αλλοιώσεων και να οδηγήσει το σκάφος σε ήρεμα νερά και οφείλει να μη νιώθει η ψυχή του τον παραμικρό φόβο μπροστά στις φουρτούνες.

Να είναι νηφάλιος, αλλά και αποφασιστικός.

Ο μοναχισμός είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Στην επαρχία Νικοπόλεως και Πρεβέζης ανθεί, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Ι. Μονή Προφήτου Ηλιού Ηλιοβουνίων. Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η σχέση που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στον Επίσκοπο και τους μοναχούς της μητροπόλεώς του;

Οι Μονές αποτελούν τους πνεύμονες κάθε τοπικής Εκκλησίας. Επομένως οι μοναχοί είναι οι πνευματικές κυψέλες που ζωογονούν τον λαό του Θεού.

Συνεπώς, η σχέση μεταξύ Επισκόπου και μοναχών οφείλει να είναι σχέση οργάνου προς την κεφαλή, δηλαδή σχέση αγαθής και ανιδιοτελούς συνεργασίας, αμοιβαίας κατανοήσεως και κατά Χριστόν αγάπης και υπακοής.

Αυτή η σχέση μπορεί να καταστεί το πολύτιμο εργαλείο για την προαγωγή του όλου έργου της Μητροπόλεως επ’ ωφελεία του πιστού λαού που τους θέλει όλους, τον Επίσκοπο, τον άγαμο και τον έγγαμο κλήρο, μία γροθιά.

Η συντριπτική πλειοψηφία των κληρικών της Μητροπόλεως Νικοπόλεως και Πρεβέζης είναι έγγαμοι και η προσφορά τους πραγματικά μεγάλη. Τι μήνυμα τους στέλνετε;

Να είναι αφοσιωμένοι στα καθήκοντά τους, να αγαπούν τους ανθρώπους θυσιαστικά, όπως είμαι βέβαιος ότι το κάνουν, και ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες όπου πρωτογενώς αφουγκράζονται και εισπράττουν τις δυσκολίες της οικονομικής και εν γένει πνευματικής κρίσης που διέρχεται η χώρα μας.

Έχω πληροφορηθεί από πολλούς πιστούς πως η προσφορά των εγγάμων κληρικών της τοπικής Εκκλησίας είναι πραγματικά μεγάλη και ουσιαστική.

Ποια είναι η θέση σας στο ζήτημα των «μεταφράσεων» των ιερών κειμένων στη δημοτική γλώσσα;

Αγαπητέ κ. Πολυγένη, θέτετε ένα καίριο και πολύπλοκο ζήτημα τώρα. Νομίζω ότι η Εκκλησία πρέπει να το δει με σοβαρότητα και νηφαλιότητα, μελετώντας όλες τις παραμέτρους και συνέπειες.

Αλλά σύνολη η Εκκλησία, όχι ένας μόνος.

Οφείλουμε υπακοή στις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου και εφόσον η Ιερά Σύνοδος δεν αποδέχεται αυτή την πρακτική, οφείλουμε να πειθαρχήσουμε στις αποφάσεις της.

Είμαι βέβαιος ότι τα κίνητρα του μακαριστού προκατόχου μου στο ζήτημα αυτό υπήρξαν αγαθά, όμως το πείραμα δεν βρήκε την αναμενόμενη ανταπόκριση στον πιστό λαό.

Ποιο είναι το όραμά σας για την επαρχία το πηδάλιο της οποίας αναλαμβάνετε;

Στους χαλεπούς αυτούς για την πατρίδα μας καιρούς να πλησιάσουμε τον πάσχοντα και χειμαζόμενο άνθρωπο και να τον ανακουφίσουμε είτε υλικά στο βαθμό που μπορούμε είτε ηθικά.

Πρέπει η Εκκλησία να δείξει τη στοργή και τη μέριμνά Της παντί τρόπω, όχι για το φαίνεσθαι κάνοντας δημόσιες σχέσεις, αλλά γιατί η πεμπτουσία της διδασκαλίας της είναι η έμπρακτη αγάπη προς τον συνάνθρωπο.

Σεβασμιώτατε, σας ευχαριστώ.

Και εγώ σας ευχαριστώ, καλή δύναμη στο έργο σας!