Δεύτε ίδωμεν πιστοί, που εγεννήθη ο Χριστός; ακολουθήσωμεν λοιπόν ένθα οδεύει ο αστήρ, μετά των μάγων ανατολής των βασιλέων. Άγγελοι υμνούσιν ακαταπαύστως εκεί· ποιμένες αγραυλούσιν, ωδήν επάξιον. Δόξα εν Υψίστοις, λέγοντες, τω σήμερον εν σπηλαίω τεχθέντα εκ της Παρθένου και Θεοτόκου εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας.
Τι θαυμάζεις Μαριάμ, τι εκθαμβήσαι τω εν σοι; Ότι άχρονο Υιόν χρόνω εγέννησα, φησί, του τικτομένου την σύλληψιν μη διδαχθείσα. Άνανδρός είμι, και πως τέξω υιόν; άσπορον γονήν τις εώρακεν; όπου Θεός δε βούλεται, νικάται φύσεως τάξις ως γεγράπται. Χριστός ετέχθη εκ της Παρθένου εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας.
Ο Αχώριστος παντί πως εχωρήθη εν γαστρί; ο εν κόλποις του Πατρός πως εν αγκάλαις της μητρός; Πάντας ως οίδεν, ως ηθέλησε και ως ηθδόκησε. Άσαρκος γαρ ων, εσαρκώθη εκών και γέγονεν ο ων, ο ουκ ην δι ημάς. Και μη εκστάς της φύσεως, μετέσχε του ημετέρου φυράματος. Διπλούς ετέχθη Χριστός, τον άνω κόσμον θέλω αναπλησώσαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου